mooievenweg 3

4 maart . Om 8 u voor anker gegaan voor de kust van Frans Gyuana bij de Salvation islands, een 3-tal mini eilandjes, Royal island, Saint Joseph en Devil's island. De eilandjes die op steenworp afstand van elkaar liggen zijn vooral bekend geworden als strafkolonie van de Fransen met als belangrijkste naam Duivelseiland. Oorspronkelijk was hier een lepra kolonie. In 1852 is het als een gevangenis eiland ingericht tijdens de regering van Napoleon lll .Totaal een 80000 veroordeelden zijn hier opgeborgen geweest. Een 2-tal gelukte het te ontsnappen waarvan de laatste in 1941, een boek en film is hier over gemaakt, "Pappillion". Ook het slachtoffer van een politieke twist ( de Dreyfuss affaire)Dreyfuss heeft hier gezeten. In 1952 werd de gevangenis definitief gesloten. We zijn met de tender van boord gegaan en het eiland verkent. Was wel druk een 4 a500 mensen die op dat eilandje werden losgelaten. Tropisch begroeid geen oorspronkelijke in het wild levende dieren. We komen een aantal geïmporteerde squirrel monkeys tegen en een kleine uitgave van de capabara die in de oerwouden van de Amazone leven. Toch hoe klein het eiland ook is, er komen jaarlijks toch wel zo'n 50000 touristen voor een bezoek aan de restanten van de gevangenis en ook naar het space center waar de satalieten die vanaf Kourou worden gelanceerd worden gevolgd. Het laatste was voor ons niet weggelegd om die dag te bezoeken. We hebben het moeten doen met de gevangenis en geconstateerd dat het beslist geen pretje moet zijn geweest om daar je straf uit te zitten. Veel pogingen tot ontsnappen zijn er dus ook niet gedaan al was het maar dat de zee rondom ook werd of misschien nog wel bevolkt met haaien. Deze kregen regelmatig een lekker hapje opgedient wanneer er weer een gevangene was overleden. Ze werden niet begraven maar vereerd met een zeemansgraf. De eilandjes zijn verder best mooi maar ik zie me daar geen vakantie vieren langer dan 1 dag.
In de namiddag weer anker op en nu naar de leeward eilanden te beginnen met Barbados.
Barbados ligt wat buiten de ring van eilanden die op mooie afstand van elkaar als een ketting de Caribische zee omsluiten. Barbados is ook van een andere structuur, meer opgebouwd uit kalk(koraal) in tegenstelling van de andere eilanden die bestaan uit rots en vulkanen. Montseras is een klein eiland noord van Guadaloupe waar in 1995nog een vulkaan uitbarsting is geweest. De krater rookt nog steeds en als we er langs varen kunnen we de zwavel ruiken. Het eiland is bewoond maar indertijd geëvacueerd, was ook nodig je kunt de brede lavastroom zien die dwars door de bewoning is gegaan. We krijgen alle eilanden van dichtbij te zien. Hierna komen nog Redonda, niet meer dan een grote steenklomp en
St. Nevis en St. Christoff (kitts) daarna nog St. Eustatius en Saba dan hebben we herhalen rijtje gehad voor we de Virgins komen.
6 maart.
Barbados een eiland met 300000 inwoners misschien 2 maal Texel qua oppervlak. Puur tropisch eiland met mooie vegatatie en stranden. Het eiland waar je na een oversteek vanaf de Canarische eilanden het eerst aanlegd. Veel rijke mensen in meerderheid Amerikanen en ook wel Engelsen hebben hier voor de koudere tijd van het jaar een optrekje of villa voor heel veel geld. Het tourisme is wel de hoofdbron van inkomen. Vroeger was suikerriet de kurk waarop het eiland dreef, maar daar is nog maar een bedrijf van over. Over het eiland rijdend zien we de grote verschillen in huizen, de armere buurten met de simpele onderkomens tot zelfs armoedige hutten en de rijke, langs de mooiste plekken met vaak megalomane villa's en condominiuns. Een bezoek gebracht aan een Botanische tuin met op een beperkt oppervlak alle mooie vegatatie die het eiland rijk is.
Het einde van een heel mooie reis nadert, na 75 dagen wordt het wel tijd om maar weer eens thuis te zien hoe de zaken er voor staan.
Nog een laatste stop op de Virgin eilanden en dan is het voorbij. Veel meer bijzondere kenmerken zal dit eiland ook wel niet hebben dan alleen dat dit ook weer een mooi en zonnig e plek is. Dat laatste nu blijkt een verkeerde veronderstelling, wat we al die dagen aan de wal niet hebben meegemaakt gebeurt ons hier. De ene regenbui na de andere tja eens moet het gebeuren. St Thomas een touristen eiland de hoofdstraat over de hele lengte voorzien van juweliers winkels, we hebben veel gezien, maar dit slaat alles er komt geen eind aan. Ooit in de 17 e eeuw waren hier de Nederlanders in 1917 namen de Amerikanen het voor 25 milj. over van de Britten, het verkeer gaat er nog links, toch nog een beetje Brits.
Ik stop er dus nu ook mee en wie weet komt er ooit nog een mooievenweg 4.