mooievenweg 3

28 februari. Aankomst in Manaus, ook hier zien we de samenkomst van 2 rivieren nl. Rio Solimoes en Rio Negro en ook hier zien we de bruingele en donkere rivieren eerst naast elkaar en daarna vermengt verder naar de Atlantische Oceaan gaan. Manaus ligt aan de Rio Negro een stad met 1,5 milj. inwoners, de hoofdstad van de staat Amazonas rond 1850 wordt de stad voor het eerst beschreven als een handelscentrum. Het wordt in de jaren daarna het centrum voor de rubber productie en monopolist, rubber wordt een steeds belangrijker product en de stad maakt een geweldige groei door. Een beperkte groep van heel rijke rubberbaronnen zetten de stad op de kaart, het laatste kwartaal van de 19e eeuw is booming de rijken bouwen er de meest luxieuse huizen en leven er als god in Frankrijk, ze doen zelfs de was de deur uit ....... naar Frankrijk, niets is te gek om je rijkdom te showen.
Naar de opera gaan in Parijs of Milaan is wel wat ver reizen, weet je wat we bouwen een theater in Manaus. 1896 wordt een voor die tijd onvoorstelbaar luxe theater geopend, opgebouwd met de meest luxe materialen aangevoerd vanuit Europa, marmer , smeedwerk, kroonluchters met van Venetiaans glas gemaakte kelken, meubilair enz. enz. Manaus werd wel aangeduid als het Parijs van de jungle.
Ook nu nog wanneer we door de stad rijden zien we in het oude gedeelte de weliswaar verwaarloosde, maar prachtige huizen. Het theater echter staat nog steeds als nieuw te pronken midden in de stad. We zijn daar voor een kort concert naar binnen geweest en hebben genoten van het interieur, het is natuurlijk gedateerd maar je kunt je voorstellen wat voor indruk het in die tijd heeft gemaakt. Zo zelfs dat Caruso en Sara Bernhardt er in begin 1900 voor een optreden heen gingen. Maar hij is niet van de boot af geweest en onverrichter zake weer terug gegaan toen hij hoorde dat er cholera in de stad was. Aan de havenkant staat het marktgebouw een copy van de hallen van Parijs. Een ander mooi overblijfsel is het "Palacio Rio Negro ook gebouwd in de eerste jaren van 1900 door een Duitse rubberbaron Waldemar Scholz. Aan de havenkant het douane gebouw nog een bewaard gebleven klassiek gebouw. Brazilië had het monopoly van de rubberproductie, daar kwam een eind aan toen het een Engelsman gelukte 70000 zaden van de rubberboom te smokkelen en rubberplantages op te zetten in Maleisië, Nederlands-Indie, Ceylon. De markt stortte in 1912 in en het feest was over en het grote kapitaal verdween. Een kleine opleving toen Ford in de rubber productie ging in 1924 en tijdens de 2e wereldoorlog, daarna was het toch echt over.
Tegenwoordig vinden we veel ondernemingen in de electronica, Japanse en nu ook Chinese ondernemingen die af komen op de belasting vriendelijke regelingen.
Manaus is toch wel een gevaarlijke stad regelmatig vinden berovingen plaats en tijdens bezoeken van cruise schepen is er een verhoogde activiteit van de politie.Het niveau van de rivieren om Manaus kan in de regentijd oplopen tot wel 16mtr. de kades zijn dan ook grote drijvende pontons van wel 500 mrt.om dit ongemak op te vangen. We zijn hier nu in de regentijd, maar van enige verhoging van het niveau is nu weinig te zien. Navraag bij onze gids leert ons dat het nu wel heel droog is deze periode, dat merken we ook tijdens onze reis op de rivier overdag mooi weer 's nachts wat regen maar ook niet overdadig. Zal wel te maken hebben met verandering in het klimaat, hoewel in 2012 nog een record hoogt van 18 mrt. werd gemeten. De 2e dag vroeg op voor een excursie die ons in het regenwoud moet brengen, eerst een tocht over de rivier met een speedboot van wel 30 min. voor we voor onze overlevingstocht in de bush aankwamen. Was een leerzame excursie hoe te overleven wanneer we nog eens zouden verdwalen in het woud. Planten gezien waar het blad wordt gebruikt voor kinine, cacao plant, de liaanachtig dikke takken waaruit het water stroomt wanneer je ze kapt, de boom die geurt als de kruidnagel en waarvan het extract goed is voor virus infecties enz enz het regenwoud is een leverancier voor van alles en een enorme apotheek. Voor dit alles hebben we 3 u door het woud lopen zweten en ervaren dat het daar wel regent. Overigens wanneer je denkt al die prachtige dieren die we op folders zien tegen te komen vergis je je, ze zitten allemaal achter een boom te wachten tot we weg zijn. Wel hebben we de luiaard een aantal keren gezien hoog in de boom opgerold als een wolbaal. De dieren die we te zien krijgen worden geshowd door de inboorlingen wanneer we aan land gaan, bevoorbeeld zoals in Boca da Valeria hoe dit ook af te keuren is, is dit wel de enige manier om toch een beeld te hebben van wat daar in het achterland leeft. Rest van de dag nog wat omgehangen opgefrist naar het diner om 17.30u .
Ondertussen weer op weg naar onze laatste bestemming aan de Amazone Parintin, weer genieten van het wijdse uitzicht over de rivier, die onvoorstelbaar grote delta waar wij in een van de vele stromen varen.

Even ter informatie het verslag van Belem is verloren gegaan bij het verzenden vanwege de onzekere verbinding. Zo ben ik ook de verslagen over de Falklands en Montivideo kwijt geraakt. Jammer maar helaas.