mooievenweg 2

4 maart 2014
Vanochtend om 8 u aangekomen in Réunion circa 150 mijl ten westen van Mauritius.
In de haven Le Port, een haven als Mauritius maar kleiner van opzet, moderne voorzieningen en ruim buiten de stad gelegen. Een gemengde bevolking van circa 850 k inwoners. De grootste groep 40% Creolen, 30%Frans, Hindu Indians 25% en wat moslims en chinezen. Een shuttlebus wordt ingezet om de passagiers naar de stad te brengen.
Voor ons de mooie gelegenheid om onze cash financiën aan te vullen,we zijn in Frankrijk.Réunion een Frans departement en dus ook de Euro als betaalmiddel.
Het verschil met de andere eilanden is direct merkbaar wanneer we aan wal gaan.
Geen massa mensen bij de poort van de haven en in de straten van de stad die van alles aan je willen verkopen geen bedelende mensen. Weer even wat anders.
Het straatbeeld is ook anders, het zou een stad in Europa kunnen zijn. Voorzieningen als thuis, goede vervoers mogelijkheden. De mensen zijn dus ook Fransen en hebben dezelfde
sociale rechten als het thuisland en het gesappel dat je op de andere eilanden ziet om aan de dagelijkse levensbehoeften te komen is hier niet. De noodzaak om altijd een betaalde baan te hebben is er ook niet, bepaalde groepen mensen vinden het dan ook wel best zo, wat weer tot gevolg heeft dat veel banen vanuit het buitenland moeten worden voorzien of zelfs vanuit Frankrijk. Hetzelfde hebben we gezien op de Caribische eilanden Martinique en Guadeloupe.
Réunion een vulkanisch eiland en jonger dan Mauritius wat zich uit in de hoogte van de bergen, en jonger bedoelen we mee, vele miljoenen jaren, wat zich heeft vertaald in meer erosie op Mauritius. Uiteindelijk zullen ze beide even vlak worden, maar dat maken wij dus niet meer mee.
Wij gaan met een excursie naar de
"cirques " een kring van bergen tot 3000 mrt. om de uitgedoofde vulkaan in het midden van het eiland. De nog werkende vulkaan is op het zuiden van het eiland. Op een kaart van het eiland is ook duidelijk te zien hoe lavastromen tijdens de miljoenen jaren geleden uitbarstingen hebben gelopen.
Langs de kust en dan het binnenland in met de bus ,zwoegend over de smalle slingerende weg naar boven tot de rim. Een veranderende vegetatie naarmate we hoger komen en tenslotte uitmondend in een begroeiing van struiken. Dan zijn we ook op circa 2800 mrt. en boven de wolken die om de berg hangen en gedurende de morgen maar moeilijk oplossen.
Maar een uitzicht! Fantastisch, we staan aan de rand van een enorme krater, met een diepte als we ook in de Grand Canyon hebben gezien, een onwezenlijk gezicht. Onder op de bodem enige dorpen waar mensen wonen en ook afstammelingen van gevluchte slaven ( Marrons )die in vroegere tijd daar heen getrokken zijn omdat het, vooral in die tijd een haast onbereikbare plek was.
Op de terugweg halverwege de berg een distilleerderij bezocht die oliën maakt van de geraniums voor de parfumindustrie. Interessant en gekoppeld aan een winkeltje met allerlei souveniers en flessen met heerlijke geurtjes.
De tweede dag hebben we het openbaar vervoer genomen, ik miste daar wel de stem van Bea om de halteplaatsen aan te geven. Klap in je handen en de chauffeur stopt bij de volgende halteplaats. Uitgestapt in St. Gillen een havenplaatsje met veel touristische zaken zoals de vele vissersbootjes, duikscholen en horeca. Even buiten de haven prachtige stranden en mogelijkheden tot snorkelen en duiken.
Nog het resultaat gezien van het vissen, een prachtig exemplaar van een Marlin zojuist gevangen en wel een 3 mrt. lang. De ultime sportvis.
Na al dit moois terug naar de boot en wachten op de trossen los voor de reis naar Maputo. Drie zeedagen circa 1500mijl.
Na enige uren varen komt de mededeling dat we een ziek bemanningslid terug gaan brengen naar Réunion voor ziekenhuis opname, dus weer voor de haven waar een pilot boot de zieke overnam zodat wij onze weg weer kunnen vervolgen.
Vervolg in Maputo.