mooievenweg 2

27 februari
Diego Suarez (Madagaskar)
Vanmorgen rond 8 uur de baai van Diego binnengevaren. Door een vrij nauwe doorvaart komen we in een besloten baai van enorme omvang, achterin ligt de stad Diego Suarez. We zijn op het meest noordelijke punt van Madagaskar, Diego Suarez genoemd naar de Portugese ontdekkingsreiziger Diego Diaz en navigator Fernando Suarez die voor het eerst hier kwamen in 1500.

We passeren bij het naderen van de haven een fregat van de Italiaanse marine dat, zoals later blijkt ons vanaf de Malediven heeft gevolgd, om ons te behoeden voor eventuele piraten.
Na deze haven gaat het fregat weer terug naar de omgeving van Somalië voor patrouille taken.
In de haven worden we opgewacht door horden taxi-chauffeurs en mensen met allerlei koopwaar, evenals in Nosy Be. Opvallend is hier dat het vervoersaanbod niet alleen bestaat uit tuk tuk's maar uit gele Renault 4 's.
Wij gaan een toer maken door de stad en rond die immense baai, waarvan gezegd wordt dat het de op twee na grootste en mooiste baai is van de wereld. Wel na Sydney en Rio de Janeiro, dat nog wel.
Groot is ie wel. Door de stad rijdend zien we al gauw weer de derde wereld stad. Het is er vervallen, smerig en druk. Veel straathandel en op de centrale markt is het een mierenhoop van ongekende omvang.
Rijdend in een weinig comfortabele minibus met scheuren in de ramen en een defecte airco. Die ramen konden gelukkig wel open. De rijweg die ooit geasfalteerd was geweest zat vol kuilen waardoor onze chauffeur zich met een slakkengangetje moest voortbewegen. De stad herbergt niet veel interessants, behalve wat oude Europese gebouwen neergezet door de Fransen die hier als kolonialisten hebben gefungeerd. Nadat die waren vertrokken in 1960 is er niets meer aan enig onderhoud gedaan. Zo staan ze er dan ook bij.

Het meest verrassende was nog dat we gebracht werden naar een militaire begraafplaats uit de Tweede Wereldoorlog. Wat blijkt het geval, de geallieerden waren bang dat de Japanners hun invloed zouden uitbreiden, nadat India en omgeving waren veroverd richting het westen en dat het Franse eiland zou worden aangevallen. Om dat te voorkomen besloten de geallieerden uit voorzorg Madagaskar te bezetten, ware het niet dat de, met de Duitsers heulende Vichy-regering het eiland nog bestuurde. Om kort te gaan het eiland werd aangevallen en na enige strijd ingenomen. Het bleek later dat de Japanners al vrij dichtbij waren met enkele onderzeeërs. Het heeft toch vele militairen het leven gekost.

Verder de stad uit en de omgeving verkennen, langs de weg regelmatig mensen met handel. In de bergen wordt ook met simpele gereedschappen wat kwarts gewonnen en aan toeristen verkocht. Het landschap is mooi en een mooie vegetatie zien we. De Baobab (apenbroodboom) is opvallend in het landschap door haar grootte. Aan het einde van de rit langs de baai komen we op een veld waar een soort markt wordt gehouden van allerlei souveniers en producten zoals vanille, kaneel en andere kruiden.
Belangrijk is ook de olie van de Ylangylangboom die gebruikt wordt als grondstof in de parfum-industrie.
Kinderen lopen er met de meest mooie kameleons te showen om zo een paar centjes te verdienen.
Al met al weer een leerzame dag en weer tot de conclusie gekomen dat er nog heel veel armoede is in de wereld.

We zijn nu weer een dag op zee onderweg naar Tamatave de derde plaats die we gaan bezoeken op Madagaskar.